Het opnieuw motoriseren van een bestaand casco is zo'n complexe onderneming, op een manier dat er zoveel R&D nodig is dat het hele vliegtuig uiteindelijk wordt reverse-engineered om het te laten werken. Of in sommige gevallen wordt het casco eerst gelicentieerd of reverse-engineered, waarna ervaring en expertise wordt opgedaan om de re-engine-inspanning mogelijk te maken.

China is opmerkelijk op dit gebied vanwege hun Russische afkomst van casco's en een langdurig verlangen naar westerse motoren, en een gemengde relatie met beide. India bevindt zich in een vergelijkbare positie, maar ik ben niet op de hoogte van dergelijke pogingen.

Bekende voorbeelden:

• Y-8-F600 (Antonov An-12-kloon) met PW-engine, mislukt
• Sabre II (Mig-21-derivaat) met GE- of PW-motoren), mislukt.
• Shenyang J-11 (licentieproductie Su-27-derivaat) met Shenyang WS-10-engine (reverse-engineered CFM56-derivaat), succesvol.

1. We zijn niet op law.stackexchange.com, maar voor zover ik kan zien, zouden de juridische gevolgen beperkt zijn tot het verliezen van enkele voordelen van garantie- / ondersteuningsovereenkomsten.

2. Er is geen reden om dit te doen. De motoren van moderne Russische jagers zijn redelijk goed en behoren tot hun verkoopargumenten. Je zou je zorgen maken over het upgraden van hun avionica - die natuurlijk een van de meest streng gecontroleerde exportartikelen zijn - niet hun toch al uitstekende vliegeigenschappen.

3. Dit is niet mogelijk. Voor lijnvliegtuigen of andere vliegtuigen met een configuratie van een pyloonmotor is het opnieuw motoriseren eenvoudig. Voor jagers met interne motoren is dat niet zo. Het casco is rond de motoren gebouwd, met speciale ringframes die ruimte bieden aan de motor terwijl deze door de vleugelbelastingen heen wordt gedragen.
   De motoren zijn niet geometrisch compatibel. Geen enkele P&W-turbofans die zou kunnen volstaan ​​om een ​​MiG-35 van stroom te voorzien, zou erin passen.

TL; DR-versie: om de oude grap te parafraseren: je wilt een jager die vliegt als een Flanker, sluipt als een Raptor, schiet als een Rafale en handhaaft als een Gripen ... niet andersom.

De MiG-35 is het "lage" onderdeel van Rusland, vergelijkbaar met de F-16 in het Amerikaanse arsenaal - lagere kosten, minder onderhoud, hoog maar niet best haalbaar prestaties, en in zijn geval ook een goed geïmproviseerd vliegveld. Als onderdeel daarvan is het een middelgroot casco, met kleinere dan gemiddelde motoren, geoptimaliseerd voor efficiëntie en duurzaamheid. De enige in de VS gebouwde motor die de MiG-35 zowel zou kunnen passen als aandrijven, is de GE-414, na enkele aanpassingen.

Het is echter niet de best mogelijke motor voor de MiG-35. De nieuwste versie van zijn eigen engine, de VK-10M, biedt meer stuwkracht dan de GE-414, heeft versies met stuwkracht in vectoren en past perfect bij het frame. Als je het beste wilt, zou je een aangepaste engine willen, zoals een vergrote versie met hogere bypass van de EJ-200 (dat is goed te doen).

Maar als je het allerbeste wilt, zou je waarschijnlijk beginnen met de Su-35 of de F-35. De MiG-35 is een werkpaard.

Als de vraag niet beperkt is tot specifieke casco's, zal het Irkut MC21-vliegtuig twee motoropties hebben: Pratt & Whitney PW1400G (Amerikaans) en Aviadvigatel PD-14 (Russisch).

Dus het antwoord is ja, als u lijnvliegtuigen opneemt; op die manier kunt u ze zelfs bij de fabriek bestellen. De eerste leveringen waren gepland voor dit jaar: ik veronderstel dat dat aan verandering onderhevig kan zijn.

(er waren ook plannen om de Sukhoi Superjet een P&W-motoroptie te geven; deze lijken op dit moment uit de boot te zijn gevallen. )